Ervaringen
Schrijven kan een klus zijn, maar u hoeft het niet alleen te doen. Ik help graag. Anderen weten dat al. Hoe vonden zij het om met mij te werken?
Gesteund en begrepen
Ongeveer 15 jaar geleden begon ik onverwacht met schrijven en tekenen. Er verscheen een wereld die mij zeer vreemd en tegelijk herkenbaar voorkwam.
Ik bewaarde mijn vertellingen en tekeningen en liet ze slechts zelden aan anderen zien.
Daar kwam verandering in toen ik sterk de behoefte voelde om te delen.
Ik begon met het versturen van tekeningen en teksten aan mijn naasten.
Later soms naar tijdschriften en af en toe een kleine expositie.
Door het te delen voelde ik steeds iets wat ik probeerde te onderdrukken, schaamte.
Alsof ik iets doe wat niet mag en kan.
Mijn moeder heeft erg haar best gedaan om mij klaar te stomen voor de Nederlandse samenleving. Er werd met mij geen Maleis gesproken, ik moest naar een internaat en was daar het enige Indische kind.
Later adviseerde zij mij om omgang met Indische mensen te vermijden. Volgens haar waren zij veel minder duidelijk als Nederlanders. Hun ja betekent een nee en hun nee een ja. Verder vond ze hen vaak te gecompliceerd.
Toen ik in het internaat zat stuurde mijn ouders leuke postkaarten en zij krabbelde er altijd veel woorden op.
Ik keek langdurig naar die kaarten, bewaarde ze , zij gaven troost en misschien stimuleerde zijn mijn verbeeldingskracht.
Later toen ik ouder werd begreep ik dat al die leuke vormen/kleuren en woorden het meest essentiële niet konden uit drukken.
Ik werd mij in de loop van mijn leven steeds bewuster van mijn verlangen om tegen het advies van mijn moeder in contact te komen met Indische mensen en dus ook met mijzelf en mijn kinderen.
Mijn tekeningen leken toegankelijker als mijn verhalen.
Door mijn jongste dochter ben ik mij bewust geworden dat ik vaak teveel, te snel en te chaotisch met woorden werk. Zelf had en heb ik het gevoel dat ik met woorden de schaamte/ pijn van hetgeen ik niet goed onder woorden kan brengen probeer te onderdrukken .
Alsof ik erover heen schrijf.
Ik zocht hulp en vond hulp bij Vilan van de Loo.
Vilan van de Loo is schrijfster en erg geïnteresseerd in de Indische geschiedenis .
Ik heb een van mijn bundels aan haar laten lezen en door haar adviezen en aandacht tijdens telefonische gesprekken vond ik de moed langzamer en losser te gaan schrijven zodat schaamte en pijn a.h.w gestructureerd en toegankelijk gelezen en gezien kan worden
Ik voelde mij creatief gesteund en begrepen.
Over de streep geholpen
Ik ben geïnspireerd door mijn vriendin Wies van Groningen, zij had niet meer de energie om mij te begeleiden. Dus kreeg ik het advies om jou te benaderen. Zij schreef mij dat jij integer bent en zorgvuldig met mijn gegevens omgaat.
Ik had geen twijfels van te voren. Ik was zo gemotiveerd om nu eindelijk eens wat met mijn verhalen te doen.
Ik heb jouw coaching als heel positief ervaren. Je hebt mij over de streep geholpen. Mij gepusht, aan mijn manuscript getrokken en een deadline vast laten leggen. Wat mij heeft verrast dat ik open en eerlijk tegen een wildvreemde vrouw mijn ziel en zaligheid kon blood leggen.
Het heeft mij zelfvertrouwen gegeven om een boek te schrijven.
Het resultaat is bizar. Je naam te zien op een boek. Raar.
Eigenwijze oud-militairen zoals ik
Mijn vader, gedecoreerd oud-KNIL militair, schreef in de jaren 60 zijn KNIL-belevenissen in een aantal korte verhalen neer met de bedoeling dit te doen uitgeven. Maar de tijd was toen niet rijp daarvoor en het manuscript werd opgeborgen en kwam na zijn overlijden in mijn bezit.
Ik besloot recent opnieuw een poging te wagen om deze verhalen het licht te doen zien.
Maar hoe pak je zoiets aan? Geen flauw benul. Wel had ik alvast een korte inleiding geschreven en zoals het een goed marine-officier betaamt, was die inleiding kort, bondig, stellig en duidelijk.
Ik kende Vilan van de Loo al eerder via een emailwisseling en besloot mijn intentie tot publicatie aan haar voor te leggen. Zij reageerde positief en we gingen met elkaar in zee om er een mooi boek van te maken. Nou, dat heb ik geweten.
Van mijn strakke inleiding bleef geen spaan heel – en terecht, overigens. Volgens Vilan moest dit een uitgebreide persoonlijke inleiding worden, waarbij de levensloop van mijn vader en mijzelf aaneengeregen werden en de achtergrond en het kader zouden vormen voor de verhalen die erna kwamen. En er werd gelijk een structuur aangebracht voor het hele boek.
Dankzij de veelvuldige telefonische terugkoppelingen van Vilan ontspon zich een aangename, vruchtbare en persoonlijke samenwerking waarbij ik regelmatig stevig aan het werk werd gezet om een goede, emotionele en persoonlijke inleiding te schrijven.
Regelmatig zei ze: “Leg uit!” Als ik weer eens een zin had neergeschreven waar eigenlijk meer achter zat.
Ik noemde haar wel eens gekscherend “mijn strenge meesteres”, ze wist precies hoe ze met eigenwijze oud-militairen zoals ik moest omgaan om ze een geslaagd product te laten schrijven.
Onze gesprekken gingen niet alleen over het boek, maar bestreken ook andere interessegebieden van ons beiden daarbuiten, waarbij we onze mening niet onder stoelen of banken staken.
Kortom, een fijne en leuke samenwerking die na een aantal maanden resulteerde in een mooi publiceerbaar manuscript dat ik via Bookscout kon uitgeven.
Het uiteindelijke boek voldeed helemaal aan mijn verwachting en ik kon daarmee een lang gekoesterde wens van mijn vader en mijzelf in vervulling laten gaan.
Zonder de professionele ondersteuning, kennis en ervaring van Vilan van de Loo was dit boek er niet gekomen; ik ben haar voor haar inzet zeer dankbaar.
Ze nam mijn twijfels weg
Jouw schrijfcoaching heeft mij zeker ondersteuning gegeven bij het schrijven van mijn eerste boek. Ik wilde een familieboek schrijven. Ik was intussen al begonnen met het schrijven. Ik had al wat verhalen op papier. Maar op een gegeven moment, raakte ik de weg kwijt in de chronologie. Ik raakte vast, maar had geen inspiratie meer. En er was niemand die mij adviseerde hoe verder te gaan, hoe ik het schrijven weer kon oppakken. Mijn verhalen bleven ergens in het digitale archief liggen.
Ik wilde nog steeds een familieboek schrijven. Heb gegoogled op schrijfcoaching en vond de beschrijving over de schrijfster Vilan van de Loo heel mooi. Ze is niet Indisch, ” maar ik ben aangeraakt door Indië” dit laatste sprak me aan. Ik ben n.l. wel Indisch. Na een korte intake gesprek wist ik dat Vilan mijn schrijfcoach wordt. Het klikte tussen ons. Ook heb ik haar opgezocht in de Tong Tong Fair van dit jaar, 2022
1.Tuurlijk had ik twijfels, waar ben ik aan begonnen?
2. Wat als het niet meer klikt tussen ons beiden.
3. Coaching van Vilan is prettig. Ze laat je in je waarde. Maar licht toe hoe het beter zou kunnen en adviseert op een prettige manier.
4. Stel dat mijn verhaal geen verhaal is. Zelfs toen het manuscript definitief werd, twijfelde ik nog steeds over de inhoud van mijn boek. Maar Vilan heeft de twijfels weggenomen.
5. Haar uurtarief vond ik wat aan de hoge kant. Maar het fijnste is dat je de frequentie van coaching zelf kan bepalen. Dus dan ook op de prijs.
6. Ik heb geleerd hoe je een verhaal schrijft. Hoe je de lezer meeneemt in je verhaal. Schrijfstijl, chronologie, de tijd in het verhaal en nog veel meer. En Vilan is altijd bereikbaar voor nader advies.
7. Advies hoe te handelen met beeldmateriaal. Publiceren van beeldmateriaal zonder toestemming van de eigenaar kan je geld kosten. Wist ik veel.
8. Door de coaching van Vilan heb ik ontdekt dat schrijven erg leuk is. Dit heeft mij verrast. En ik ga zeker een tweede boek schrijven
9. Een uitgever vinden. Wil je het uitgeven door de uitgever laten doen, of neem je dit in eigen hand. Financieel heel belangrijk.
10. Tenslotte heb ik een mooi en interessant familieboek kunnen uitgeven
Jouw schrijfcoaching heeft mij zeker ondersteuning gegeven bij het schrijven van mijn eerste boek. Ik wilde een familieboek schrijven. Ik was intussen al begonnen met het schrijven. Ik had al wat verhalen op papier. Maar op een gegeven moment raakte ik de weg kwijt in de chronologie. Ik raakte vast, maar had geen inspiratie meer. En er was niemand die mij adviseerde hoe verder te gaan, hoe ik het schrijven weer kon oppakken. Mijn verhalen bleven ergens in het digitale archief liggen.
Ik wilde nog steeds een familieboek schrijven. Heb gegoogled op schrijfcoaching en vond de beschrijving over de schrijfster Vilan van de Loo heel mooi. Ze is niet Indisch, “maar ik ben aangeraakt door Indië” dit laatste sprak me aan. Ik ben n.l. wel Indisch. Na een korte intake gesprek wist ik dat Vilan mijn schrijfcoach wordt. Het klikte tussen ons. Ook heb ik haar opgezocht in de Tong Tong Fair van dit jaar, 2022/
Tuurlijk had ik twijfels, waar ben ik aan begonnen? Wat als het niet meer klikt tussen ons beiden.
Coaching van Vilan is prettig. Ze laat je in je waarde. Maar licht toe hoe het beter zou kunnen en adviseert op een prettige manier. Stel dat mijn verhaal geen verhaal is. Zelfs toen het manuscript definitief werd, twijfelde ik nog steeds over de inhoud van mijn boek. Maar Vilan heeft de twijfels weggenomen.
Haar uurtarief vond ik wat aan de hoge kant. Maar het fijnste is dat je de frequentie van coaching zelf kan bepalen. Dus dan ook op de prijs.
Ik heb geleerd hoe je een verhaal schrijft. Hoe je de lezer meeneemt in je verhaal. Schrijfstijl, chronologie, de tijd in het verhaal en nog veel meer. En Vilan is altijd bereikbaar voor nader advies. Advies hoe te handelen met beeldmateriaal. Publiceren van beeldmateriaal zonder toestemming van de eigenaar kan je geld kosten. Wist ik veel.
Door de coaching van Vilan heb ik ontdekt dat schrijven erg leuk is. Dit heeft mij verrast. En ik ga zeker een tweede boek schrijven.
Mijn reddingsboot
Augustus 2021 heb ik Vilan van de Loo benaderd via de mail. Ik wilde een boek maken over het leven van mijn vader, zodat mijn kinderen en kleinkinderen zouden weten wie mijn vader, hun overgroot opa, was. Ik had heel veel informatie van allerlei websites, verhalen van mijn vader, herinneringen van wat tantes en ooms, herinneringen van mijn zusjes, herinneringen van mijn moeder, mijn eigen herinneringen, als ook foto’s, documenten, krantenknipsels uit oude kranten, fragmenten uit boeken verzameld. Het was één grote chaos aan informatie, waar ik eigenlijk in verdronk. Vilan werd mijn reddingsboot. Ze wist al snel lijn te brengen in de chaos: terug naar de basisinformatie, zonder plaatjes en foto’s, een tijdlijn die parallel moest lopen aan een hoofdstukindeling. De oorspronkelijke informatie werd het oerdocument, van waaruit ik de hoofdstukken invulde. Je merkte meteen dat Vilan een ervaren schrijfster is.
Vilan deed de schrijf coaching door middel van tweewekelijks telefonische sessies van een uur, soms wel twee uur. Een paar dagen voor de telefonische afspraak stuurde ik tekst in, zodat zij tijd had om een en ander te lezen en te becommentariëren. De gesprekken vond ik prettig. Alsof je met een vriendin praat: persoonlijk en doelgericht tegelijkertijd. Het gesprek werd altijd afgesloten met een actieplan voor de volgende sessie.
Omdat ik de verhalen en herinneringen wilde plaatsen in de sociaal, culturele en politieke context van die tijd was het fijn om iemand te hebben als coach, die zoveel weet over Nederlands-Indië. Als mijn fantasie op hol sloeg wist zij dat te beteugelen. Dat vond ik echt haar meerwaarde boven een schrijfcoach die weinig of niets weet van Nederlands-Indië. Bijzonder vond ik dat ook, omdat zij niet Indisch is, maar je praat met haar alsof je met een Indisch iemand praat. Ik voelde een Indische connectie.
Over de kosten: Persoonlijke coaching heeft natuurlijk een prijs, maar bij Vilan zit je niet aan een wurgcontract vast. Je kan de coaching gewoon even stoppen en weer verder gaan als je er wel weer tijd voor hebt. Soms komt het gewoon even niet uit in je leven en schrijven moet ook leuk zijn. Vilan was daarin erg soepel, want bij mij vielen er wat maanden tussenuit door vakantie en wegens persoonlijke omstandigheden.
Was het de moeite waard? Ik wil wel stellen: zonder haar coaching was er nooit een boek gekomen. Het is uiteindelijk een familiekroniek geworden van bijna 200 pagina’s, die een periode van 1775 tot 2022 beschrijft. Ik heb er heel veel plezier in gehad en er heel veel van geleerd. Niet twijfelen als je je Indische familieverhaal wilt schrijven!
Veel aan gehad
Ik ben blij met Vilans cursus. Daar staan tips in om je aan de gang te krijgen en te houden. Op een leuke, duidelijke, inventieve wijze opgebouwd. De cursus is een verhaal op zich, alleen gaat dit over ons, degenen die hun Indisch levensverhaal op schrift moeten stellen. Ik heb er best veel aan gehad, goede ideeën opgedaan en: mijn boek is nu klaar.
Helder en structureel
Voor de cursus dacht ik, nu kan ik eindelijk eens alles op papier krijgen met hulp. Hoe mooi zou dat zijn? Ik, een verhaal, mijn verhaal zelfs. Nu ik ermee bezig ben, merk ik dat er veel bij komt kijken. Ik leer weer over mijn verleden wat ik vergeten was. Het waren kostbare herinneringen en die heb ik weer terug. Ze staan vast en blijvend. Ik durf ook beter vragen te stellen wat ik eerst niet zo makkelijk deed. Het moeilijkste van de cursus is om zelf in mijn verleden te spitten en niet iedereen weet hiervan of kan hierbij helpen. Qua lesstof is het niet moeilijk en ik zou niet weten hoe dit makkelijker kan want het is zo duidelijk. Ik kan de cursus Levensverhaal schrijven aan iedereen aanbevelen want iedereen heeft een eigen verhaal. Je leert niet alleen hoe je een verhaal moet schrijven, er komt zoveel meer bij kijken. Je leert bijvoorbeeld ook hoe je vragen moet stellen, hoe je bepaalde gevoelige onderwerpen anders kan aanpakken. En in mijn geval leer ik mijn verleden te verwerken waarvan ik dacht dat het niet mogelijk was. Je gaat anders kijken en denken. Ik hoop dat ik straks mijn leven op papier heb. Dat ik het uit mijn hoofd kan zetten maar dat ik het binnen bereik heb mocht ik een terug blik willen werpen. Als ik dan naar iets fijns wil kijken of een herinnering terug wil, dat ik dat dan gewoon kan lezen. Dat het is er is. De cursus is helder, duidelijk, structureel en wordt op een vaste dag en tijd verstuurd. En mocht je vragen hebben, Vilan staat werkelijk altijd voor je klaar. Top!
Leerzaam
Ik zou een ieder aanraden om de uitdaging aan te gaan om wat je interesse heeft eens op papier te zetten. De lessen op zich vind ik erg leerzaam en ik zal ze nog regelmatig raadplegen.
Heel praktisch
Het valt niet mee als alles alleen uit jezelf moet komen. Precies op dat vlak geeft Vilan van de Loo mij erg veel met haar schrijfcursus. Zij antwoordt heel praktisch op mijn vragen waar te beginnen, hoe door te gaan, waar te stoppen. Vooral omdat ik mij het schrijven niet eigen hoef te maken door theorie te verteren. Vilan laat kunnen ontstaat door doen. Heel praktisch, makkelijk te begrijpen en daardoor prettig stimulerend.
Wat een verhaal kan brengen
Gratis ebook Hoe begin ik? 5 gouden tips nieuwsbrief
- 5 gouden tips om aan de slag te gaan
- begrip voor het lastige van beginnen
- een klein beetje kick ass (maar met liefde hoor)
Ik keek uit naar de volgende les
De lessen waren een voortdurende bron van inspiratie. Met elke les verdiepte het inzicht en het ‘vakgevoel’. Ik heb dan ook altijd naar de volgende uitgekeken. Zelfs als je bij een bepaalde les het gevoel had een andere weg te moeten volgen, hielp het je om bewust te kiezen. Kortom chapeau zoals we dat hier in België zeggen.
Vragen over de familiegeschiedenis
Ik zat met vragen over de familiegeschiedenis. Ik had niemand met wie ik daarover kon praten en die me antwoord op de vragen zou kunnen geven. Ik had al vaker het idee om eens op te schrijven wat ik wel wist en of dat een geheel zou vormen. Ik had een kort verhaal geschreven en dat vroeg gewoon om een vervolg of aanvulling, maar hoe doe je dat in je eentje? Bij toeval kwam ik bij de indische schrijfcursus. Als er nu een vraag opkomt zeg ik tegen mezelf: dat staat toch duidelijk en helder verwoord in mijn boek En dan is het weer rustig in mijn denkhoofd. Ik schreef je al eerder dat ik het zo’n wonder vond dat wat je in de lessen beschreef en vertelde (uit eigen ervaring) zo precies aansloot bij mijn stappen in schrijven en denken. Dus wat dat betreft ben ik niet de doorsnee schrijf- leerling. En hoe dat tot stand gekomen is, weet ik – nog – niet. Wel weet ik dat ik al jaren in mijn hoofd een soort rommelig boek had zitten. Wat ik wel moeilijk vond was de fase van afstand nemen, terwijl ik wist dat er nog iets komen moest. Ik heb dat braaf, maar met tegenzin gedaan en tot mijn verbazing kwam toen het beslissende hoofdstuk uit mijn computer rollen. Daar ben ik nog steeds verbaasd en verheugd over. Lezen over de geschiedenis, onder andere in oude nummers van Moesson, is voor mij ook erg stimulerend geweest. Het moeilijkste vond ik het voorbereiden van mijn levensverhaal voor publicatie, wat de beste keus is: publiceren of in eigen beheer uitgeven en alle ellende die er dan bij komt, het teruglezen van de inhoud, één, twee, drie keer…dat valt niet echt mee…zeker als je toch alles erg allenig moet doen. Ik zal het nog eens moeten controleren, en dat zie ik niet meer zitten. Gelukkig heeft mijn neef dat aangeboden! Wel vond ik het een steun dat ik wist dat ik je kon lastigvallen met mijn vragen. Ook na het beëindigen van de officiële cursus.
Eerbetoon aan oma
Dankzij de kookschriften van mijn oma Miet kon ik een Indisch culinair bedrijf beginnen. Ik heb het vernoemd naar haar laatste adres in Batavia, als eerbetoon aan haar. Mijn ketjap sedeng heeft de oude klassieke smaak, dat is voor mij oma’s smaak. Maar ik had oma zelf zo graag beter gekend. Ik hoop dat alle oma’s uit Indië meedoen met de cursus van Vilan.
Ik kreeg structuur
Een boek schrijf je nooit niet alleen! Deze oneliner die inmiddels een cliché is geworden, maar een die toch waarheid blijft.Ook in mijn geval. Vilan was een goed klankbord voor mij. Zij kon zich inleven in mijn doelstellingen, en gaf mij structuur in de grote hoeveelheid informatie die ik had verzameld. Ik heb fijn met haar samengewerkt voor mijn boek, en onze samenwerking is nog niet gestopt. Op dit moment werken we samen, met Geertje, aan een vernieuwd Bronbeek Bulletin.
Praktisch en eerlijk
De afgelopen tijd heb ik gedurende ongeveer drie maanden coaching gehad van Vilan bij het schrijven van het levensverhaal van mijn ouders in Indië en in Nederland. Ik had mijzelf een fikse opdracht gegeven door zowel 350 overgeleverde brieven als interviews met mijn broers en zussen, informatie uit archieven en achtergrondliteratuur tot één geheel te vormen. Al snel kreeg ik het gevoel: hier heb ik hulp bij nodig, want het moet ook nog een verhaal worden dat prettig leesbaar is en waar een zekere spanning in zit.
De praktische en eerlijke lessen van Vilan zijn me daarbij behulpzaam geweest.
Ze adviseerde vooraf structuur aan te brengen in de levensloop van mijn ouders, maar vooral benadrukte ze om vanuit het perspectief van mijn ouders te schrijven. Wat deden ze, hoe zag hun dagelijkse leven eruit, wat voor gevoelens moeten hun dramatische ervaringen in Indië bij hen teweeg hebben gebracht? En, zei ze: zorg ervoor dat de lezer je begrijpt, verplaats je in de argeloze lezer. Je bent je als beginnend schrijver er niet altijd bewust van dat de lezer niet de
achtergrondkennis heeft die jíj hebt. Neem de lezer mee in je verhaal dat een logisch tijdsverloop dient te hebben en leg (Indische) woorden, begrippen of gewoontes uit.
Het eerste deel van mijn verhaal heb ik wel vijf keer bijgesteld, nu moet het vervolg nog komen. Ik hoop dat wat sneller te kunnen schrijven dan tot nu toe met de adviezen die ik nu heb. Mocht ik vastlopen, dan kan ik weer een beroep doen op Vilans deskundigheid, waarbij ze overigens steeds aangeeft dat haar adviezen het eigene van mijn verhaal niet in de weg mogen staan.
Zelfvertrouwen gekregen
Ik heb me enorm bemoedigd gevoeld. Vooral toen ik je mijn eerste stuk stuurde. Ik was echt bang. Had een reprimande en afkeuring verwacht.
Maar jouw opmerking was positief over emotie en korte dansende zinnen die goed bij elkaar pasten. Jouw antwoorden maakten mij ‘blij van binnen’ en gaven me de moed om verder te gaan. Door jou heb ik echt zelfvertrouwen gekregen. Ik ‘durf’ nu veel meer. Je hebt me echt enorm geholpen. Wijzer gemaakt.
Praktisch gezien hebben je opmerkingen mij verder geholpen Ik kan er ‘mijn werk’ (hobby) veel makkelijker door doen. En ook met veel plezier.
Het is net of je me wakker hebt geschud. Ik heb vroeger ook wel wat geschreven. Maar ik was altijd bang. Ik had niemand waar ik wat aan kon vragen. Ik voel me nu prettig. Ik loop nu soms met een verlangend gevoel rond om weer een pennEVruchtje (ik schrijf met één pen. Een vlo heeft ook een kop.) te produceren. Ik meen het uit de grond van mijn
hart: Ik ben je echt heel dankbaar. – Hou je vast – Soms zeg ik trots dat wat ik heb geschreven ik aan een dame laat zien die doctor in de Nederlandse letteren is…
Aangename gesprekken
Vilan van de Loo is een uitstekende schrijfcoach en kan ik van harte aanbevelen bij iedereen die een boek wil schrijven. Zij brengt direct structuur aan in je onderzoek, of in je plan, waardoor je meteen grote stappen kunt nemen richting het schrijven zelf. Zij let op alles. Ze let op details, herhaling van woorden, maar ook op de juiste opbouw, op beweringen die elkaar tegenspreken of elkaar juist ontkrachten. Zij stelt continue de juiste vragen waardoor de inhoud van je werk steeds naar een hoger niveau komt. Belangrijk is ook dat zij je je gang laat gaan als het lekker loopt en je motiveert als het tegen zit. Het zijn aangename coaching gesprekken, met hier en daar zelfs een levensles… Ik zeg: doen!
